Tijdens een recente bijscholing over emotieregulatie strekten de onderwerpen van interoceptie tot en met psychologische flexibiliteit.

In de gevoelsdriehoek tref je drie belangrijke determinanten van gevoel. Laten we beginnen bij basisbehoeften, natuurlijke neigingen om aan onze biologische en psychologische ‘nutriënten’ te komen. Die behoeften worden mede gereguleerd door onze bewaking.

Bewaking representeert predictive coding vanuit een interoceptief perspectief. De informatie die verzameld wordt over bijvoorbeeld zuurstof, glucose en temperatuur, wordt geïntegreerd tot een standpunt in relatie tot onze behoeften. Die conclusie kan leiden tot affect, een basisgevoel zoals kalmte of een activatie.

Affect is de openbaring van bewustzijn. Voelen is belangrijk om te interacteren met de omgeving, maar ook om keuzes te maken. Mensen die slecht voelen, maken doorgaans ook slechte keuzes.

Affect is niet hetzelfde als emotie. Pas wanneer je betekenis geeft aan dat basisgevoel, zal het gevoel opbloeien tot een hogere intensiteit en dat noemen we dan emotie.

De rol van affect, betekenis en emotie kan worden geïllustreerd aan de hand van een bekend onderzoek, waarin mannen een spannende brug moeten oversteken. Daarvoor is één groep geïnterviewd door een vrouw vóórdat ze de oversteek maakten en een andere groep pas erna. Er waren meer mannen die haar telefoonnummer vroegen in de nagroep. De spanning (affect) van het over de brug lopen werd uitgelegd (betekenis) als ‘chemie’ tussen man en vrouw, aantrekkingskracht of zelfs verliefdheid. Je ziet de wereld zoals je je voelt. Dit wordt affectief realisme genoemd.

Met behulp van deze gevoelsdriehoek kun je uitspraken doen over emotionele- en psychologische flexibiliteit. Je kunt het ook gericht trainen. Is er een bewakingsprobleem? Is er een behoefteprobleem of wordt er een verkeerde betekenis aan gegeven? Hiermee kun je stress verminderen of de relatie met stress juist veranderen.

Mensen die hier Acceptance and Commitment Therapy (ACT) in herkennen, hebben oppervlakkig gezien gelijk. Er is echter een groot verschil. Elk van onze determinanten is stevig verankerd in solide wetenschappelijke theorie, iets wat je niet van ACT kunt zeggen. En voordat het praktijkargument ter tafel komt, wetenschappelijke theorie is altijd praktisch (empirisch gevalideerd). Het is duidelijk welke rol een determinant heeft in het proces, in tegenstelling tot de processen van de ACT-hexaflex.

Dit betekent niet dat ACT niet goed is. Er is bewijs dat het stress vermindert, maar dat is niet de claim van ACT. De claim is dat het de relatie met stress verandert (psychologische flexibiliteit). Die claim moet nog bewezen worden. De boodschap is niet dat ACT slecht is, maar ACT zou echt flink opknappen als het in lijn zou worden gebracht met wetenschappelijke theorie, te beginnen met een goede vragenlijst in plaats van de AAQ-II of de FIT-60.

Tussentijds werken wij met een systeem dat emotieregulatie in de breedste zin ondersteunt.

Meer over het onderwerp kun je leren in de module Emotieregulatie:

–

Tijdens een recente bijscholing over emotieregulatie strekten de onderwerpen van interoceptie tot en met psychologische flexibiliteit.In de gevoelsdriehoek tref je drie belangrijke determinanten van gevoel. Laten we beginnen bij basisbehoeften, natuurlijke neigingen om aan onze biologische en psychologische ‘nutriënten’ te komen. Die…Read More– Redactie Chivo (@redactiechivo) 19 juli 2023

#emotieregulatie #psychologischeflexibiliteit #act