Moeten we bewegen als een baby?
Wij zijn gek op bewegen en we laten ons door allerlei zaken inspireren. Een van onze inspiatiebronnen is de kinetische ontogenie, ofwel hoe de mens ontwikkelt in zijn of haar beweging. Baby’s gaan van lig naar tijgeren, rollen, kruipen tot wiegen op hand en kniesteun. Het is prachtig om te zien.
Is de ontogenie leidend voor het leren bewegen?
Baby’s lijken een geprogrammeerd stappenplan te hebben voor de wijze waarop ze leren bewegen. Deze programma’s zouden ‘primal’ zijn en daarom ‘goed’. Steeds vaker ziet men dat deze volgorde in trainingsprogramma’s wordt afgedwongen. Rolpatronen, tijgeren, kruipen blijken ineens van belang te zijn en ook nog eens in een specifieke volgorde. De ontogenie is dan niet langer meer inspirerend, maar dicterend.
Afwijken van het stappenplan levert geen motorische ontwikkelingsproblemen op
Als er een geprogrammeerd stappenplan is, dan zou afwijking van het plan moeten leiden tot problemen. Jonge ouders zijn bijvoorbeeld zeer bezorgd als hun kind niet kruipt of als ze geen kruislingse beweging maken, waardoor het brein niet goed zou ontwikkelen. Het is dan ook waar dat de meeste babies (82%) zullen kruipen alvorens ze gaan lopen. De rest zal van zitten naar staan gaan of de sprong wagen na het tijgeren. Die rest zal er vaak langer over doen om te leren lopen, maar geen van deze kinderen blijkt problemen te krijgen met de verdere motorische ontwikkeling.
Squat als een baby
De onzinnige wijze waarmee ons laten dicteren door de kinetische ontogenie is wel vaker aan de orde geweest met bijvoorbeeld het absurde squatten als een baby. Een volwassene heeft een totaal afwijkende lichaamsverhouding, minder speling in de gewrichten en totaal andere motorische controle. Daarnaast is elke volwassene anders en blijkt squatten en vooral squatdiepte nogal individueel bepaald. Als we moeten squatten als baby’s dan moeten we zeker ook lopen als baby’s. Je raadt het al, de baby is geen goed beweegmodel voor een volwassene. Met bewegen vergroten we onze vrijheid en daarmee onze vitaliteit, terwijl een vast stappenplan en een norm opdringen, juist tot het tegengestelde leidt.
Laat je vooral inspireren en niet dicteren door baby’s
Conclusie
Ouders hoeven zich niet druk te maken om een afwijkende motorische ontwikkeling van hun baby en het model is dan ook door de Amerikaanse vereniging van de Pediatrie nutteloos bevonden. De ontogenie is namelijk geen recht pad. Het is dan ook vreemd dat een trainings- of revalidatieprogramma, wel een ‘natuurlijke’ volgorde moet hebben om motorische fouten eruit te filteren. Iedereen beweegt op unieke wijze en revalideert ook op unieke wijze. Het is de kunst om een manier te vinden die past bij de client. Laat je door babies inspireren en niet dicteren!
Meer relevante artikelen uit deze categorie 'Bewegen'
De haklanding in perspectief
De bekende professor Daniel Lieberman levert met een nieuwe publicatie, aanvullende inzichten in het ontstaan van loopblessures. Hij kan biomechanisch aannemelijk maken, dat een haklanding, het risico op blessures vergroot. Deze overtuiging werd tot nu toe niet...
Spelen deel 2: Stoeien
Spelen is veel meer dan tijdverdrijf voor kinderen. Het lijkt onderdeel te zijn van de gezonde ontwikkeling, maar ook van onderhoud van lichaam en geest. Binnen het thema spelen lijkt het stoeien een eigen categorie te vormen, die mogelijk op unieke wijze bijdraagt...
De onverwachte relatie tussen lichaamshouding en emotie
Een groot deel van communicatie kun je toekennen aan lichaamstaal, en dat begint al bij de lichaamshouding. Onderzoek bevestigt steeds vaker dat er een kern van waarheid zit in de wederzijdse beïnvloeding van houding en emotie. Toch blijkt er een kleine verrassing te...
Dit onderwerp wordt behandeld in de volgende opleidingen:
Recente artikelen (kennisbank) uit overige categorieën:
Opleiding Vitaliteitskundige wordt in 2025 uitgebreid
De opleiding tot vitaliteitskundige bestaat in de huidige vorm sinds 2022 en zal vanaf februari 2025 verder worden uitgebreid. De module Veranderkunde wordt opgesplitst in twee modules om de hoge dichtheid van de stof meer ademruimte te geven. Dit betekent dat de...
Het echte verhaal over Ikigai
Op de foto zie je Mieko Kamiya, een Japanse psychiater en auteur van het boek 'Ikigai ni Tsuite' (Over de zin van het leven). Hoewel ze ze wordt beschouwd als de geestelijke moeder van Ikigai, bestaat het concept al heel lang. Er zijn heel veel misverstanden over...
Problemen met en oplossingen voor ACT
Dit artikel is integraal overgenomen uit onze nieuwsbrief VisieVitaal (v202301010)Met Acceptance Commitment Therapy (ACT) weet je feitelijk niet wat het doet, je weet niet waarom je het doet, en ook niet of je rapportages kloppen. Er zijn mensen voor minder ontslagen,...
Redactionele noot
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, worden opgeslagen of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
We vernemen graag feedback over onze artikelen, omdat we verantwoording afleggen voor claims belangrijk vinden. Dit artikel is een korte post over actualiteit, een uitgelicht onderzoek of een curiositeit. Het is geen uitputtende verhandeling over het onderwerp, maar het is bedoeld om een punt te maken door het in de context te plaatsen.
Wil je kennis uitwisselen over vitaliteit, fitness en leefstijl met andere (aspirant)professionals, bezoek dan onze connect community. Reageren op het artikel kan ook op de community, maar dan in de café's waar je lid van kunt worden.
Dit is een herpost van het artikel ‘Aangepaste hardloopschoenen? Weer geen beschermend effect!’ met een nieuwe titel en een herschreven openingsalinea.
Geraadpleegde bron(nen)
- AAP (1999) The Treatment of Neurologically Impaired Children Using Patterning. Pediatrics November 1999, VOLUME 104 / ISSUE 5
- Robson P (1984) Prewalking locomotor movements and their use in predicting standing and walking. Child: care, health and development, 1984, 10, 317-330.