Showdown: Functional Movement Screen (FMS) onder vuur

Er zijn verschillende methodieken om de generieke kwaliteit van beweging te screenen en de Functional Movement Screen (FMS) is een van de bekendste. De claims over de screen lijken onderzoeksresultaten en soms ook het gezond boerenverstand te tarten. Tijdens de conferentie ‘Assessing Movement’, was er een zogenaamde showdown, tussen de bedenker van de FMS, Gray Cook, en criticaster dr. Stuart McGill.

Op het podium
Gray Cook, fysiotherapeut en strength coach, heeft een test uitgevonden waarmee de beweegkwaliteit van de testpersoon gekwantificeerd kan worden. De test en de aanpak is sterk geïnspireerd door het werk van dr. Shirley Sahrman, die ook wel de grootmoeder van de ‘corrective excercises’ wordt genoemd. Dr. Stuart McGill is hoogleraar biomechanica, met een expertise op het gebied van de lage rug. In zijn laboratorium behandelt hij 2 cliënten per week en combineert zo zijn wetenschappelijk onderzoek met klinische ervaring. De gastheer van dit evenement is dr. Craig Liebenson, van huis uit chiropractor, die veel gepubliceerd heeft op het gebied van revalidatietraining en sterk geïnspireerd is door de wijlen professor Vladimir Janda. De drie heren zijn populair onder strengthcoaches en therapeuten over de hele wereld.

 
De claims
De FMS is een verzameling van 7 testen waarvan elk van de testen een score toebedeeld kan worden van 0 tot en met 3. De uitkomst van de totale FMS score ligt dus tussen de 0 en de 21. Een hogere score zou duiden op een betere beweegkwaliteit. Rondom beweegscreening en de FMS in het bijzonder worden een aantal claims gemaakt.

1. De FMS is indicatief voor de beweegkwaliteit in zijn algemeenheid
2. Een FMS score van 14 of lager is voorspellend voor blessures
3. FMS scores dienen te worden verbeterd via corrigerende oefeningen

Hoewel Cook en McGill, elk hun eigen sessie hadden, leek het ons zinvoller om hun argumenten te besprekingen rondom de voorgenoemde claims.

• Showdown 1 – FMS voorspelt beweegkwaliteit
  Een hogere score op de FMS zou moeten voorspellen hoe iemand beweegt in het veld. Een claim die door McGill al heel snel onderuit werd gehaald. Hij liet een foto zien van een testpersoon die een perfecte overhead squat uitvoerde. Op verzoek van McGill raapte ze vervolgens een munt van de grond, hetgeen ze met overstrekte knieën en gebogen onderrug deed. De perfecte uitvoering van de overhead squat voorspelde dus niets over haar natuurlijke manier van bewegen. Daarnaast ging McGill nog in op een recente studie (Beach TA 2014), waarbij deelnemers die 20 scoorden op de FMS, op het veld veel ongewenste beweegpatronen vertoonden.
• Showdown 2 – FMS voorspelt blessures
  Er is nogal wat te doen om de voorspellende waarde van FMS op blessures, ooit ontleend aan een studie onder Amerikaanse Football spelers. De afkapwaarde zou 14 of lager moeten zijn, maar deze relatie is erna nooit opnieuw gevonden. McGill besprak niet alleen studie waar bij zelf bij betrokken was en waar weinig voorspellende waarde uitkwam, maar liet een interessante analyse zien, waarbij atleten met verminderde mobiliteit en stabiliteit, juist minder vaak geblesseerd raakten. Ook interessant was dat atleten die groter waren, hoger scoorden op de FMS, dan kleinere atleten. Tot onze verbazing liet Cook tijdens zijn eigen sessie al weten dat de totaalscores niet zo belangrijk zijn. McGill stelde dat een screen specifiek moet zijn en niet generiek. Als endorotatie van de heup van belang is voor de sport, waarom niet specifiek daarop screenen in plaats uit te gaan van een niets voorspellende overhead squat?
• Showdown 3 – FMS verbeteren met corrigerende oefeningen
  Afwijkingen van de FMS beweegstandaard zouden vervolgd moeten worden met corrigerende oefeningen. McGill werkte zelf mee aan een recent onderzoek, waarbij 40 procent van de deelnemers lager dan 14 punten scoorden op de FMS. Na 10 minuten bleek nog slechts 1 deelnemer minder dan 14 te scoren. De beweegdysfuncties verdwenen als sneeuw voor de zon door goed te instrueren. Het is dus nog maar de vraag wat de screen precies meet.

Overwegingen
Wij zijn altijd enthousiast geweest over de aandacht voor bewegen. Systemen zoals Feldenkrais hebben daarvoor gepleit en ook de nauwkeurigheid waar Joseph Pilates voor pleitte kunnen we goed waarderen. Het betekent concreet dat elke beweging zo goed en zo nauwkeurig mogelijk uitgevoerd zou moeten worden. De vraag is natuurlijk of dit voorspeld kan worden met een formele screen. McGill heeft duidelijk kunnen maken, dat goed kunnen bewegen niet automatisch betekent, dat iemand ook goed zal bewegen. Daarom is elke oefening een screen en dient er ook gekeken worden naar beweging in de natuurlijke omgeving. Iemand die slecht scoort op een screen hoeft in het veld niet per definitie slecht te bewegen. Een verbale correctie op de screen kan, zoals door McGill aangetoond, in veel gevallen leiden tot een veel hogere score op de FMS. Verbaal corrigeren zou dus een standaard onderdeel moeten zijn tijdens het afleggen van de screen om te differentiëren tussen een beweeggewoonte en een daadwerkelijke disfunctie.

Wij hebben in 2009 (lees: FMS faalt?) al gesteld dat de totaalscores van de FMS niet veel zeggen en dat specifiekere screens wel eens passender kunnen zijn. McGill bevestigde deze standpunten tijdens de showdown. Hoewel Cook daar begrijpelijkerwijs niet aan wil, heeft hij nu openlijk toegegeven dat de blessurevoorspelling niet belangrijk is. Anders gesteld, lager scoren 15 punten op de screen voorspelt niets. Dat is een opvallende kering van het standpunt, te meer omdat hij slechts enkele dagen ervoor tijdens een interview aangaf dat dit het enige belangrijke aan de FMS is. Het succes van de FMS is daarmee grotendeels toe te schrijven aan het sociale vaardigheden van Cook als presentator en docent. Dit wil overigens helemaal niet zeggen, dat het screenen op beweging een nutteloze bezigheid hoeft te zijn of dat we tegen de FMS zijn. Er is in de wetenschappelijke literatuur en in de praktijk namelijk wel degelijk steun te vinden voor deze aanpak. De voorspellende testen zijn echter heel specifiek. Een oplossing voor de FMS zou kunnen zijn, dat een verdachte beweging gevolgd zou moeten worden door een verbale correctie en bij uitblijven van gewenst resultaat, verder onderzocht moet worden worden met een gedetailleerde test.

Zowel Cook als McGill zijn het erover eens dat beweegpatronen van belang zijn. Het debat gaat over de wijze waarmee kwaliteit van de beweging wordt vastgesteld en of dit een voorspellende waarde heeft. Het is redelijk duidelijk dat de FMS in het laatste tekort schiet. Wij zijn dan ook blij dat beide heren dit debat zijn aangegaan, zodat er duidelijk ontstaat.

In een interview enkele dagen voor het evenement, vertelde Gray Cook nog, dat de score van 14 of lager het enige belangrijke is aan de screen (10:14). Dit werd tijdens de showdown juist ontkend. We kunnen ons niet voorstellen dat een dergelijke dubbelzinnigheid, goed is voor de FMS.

Conclusie
De FMS is een systeem bestaande uit 7 testen, die beweegdisfuncties zou moeten filteren om blessures te voorkomen. Een enkel onderzoek onder Amerikaanse voetbalspelers waarin een voorspellende waarde werd gesuggereerd, leidde tot de start van een lange zegetocht. In onderzoeksland is een, echter hetzelfde als geen en vervolgonderzoeken konden het resultaat helaas niet reproduceren. De FMS kan zeker nuttig zijn, maar is gewoonweg niet specifiek genoeg. Screenen is daarom uitstekend, maar zou of heel specifiek moeten zijn voor de activiteit of gelaagd uitgevoerd moeten worden om te differentiëren.

Meer relevante artikelen uit deze categorie 'Bewegen'

Dit onderwerp wordt behandeld in de volgende opleidingen:

Recente artikelen (kennisbank) uit overige categorieën:

Redactionele noot

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, worden opgeslagen of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

We vernemen graag feedback over onze artikelen, omdat we verantwoording afleggen voor claims belangrijk vinden. Dit artikel is een korte post over actualiteit, een uitgelicht onderzoek of een curiositeit. Het is geen uitputtende verhandeling over het onderwerp, maar het is bedoeld om een punt te maken door het in de context te plaatsen. 

Wil je kennis uitwisselen over vitaliteit, fitness en leefstijl met andere (aspirant)professionals, bezoek dan onze connect community. Reageren op het artikel kan ook op de community, maar dan in de café's waar je lid van kunt worden.

Geraadpleegde bron(nen)

• Conference ‘Assessing Movement’, 25 jan 2014 te Stanford
• Functional Movement Screen (FMS) faalt?
• Beach TA (2014), Frost DM, Callaghan JP. FMS™ scores and low-back loading during lifting–whole-body movement screening as an ergonomic tool? Appl Ergon. 2014 May;45(3):482-9