Clip: Het gewricht mobiliseren of via het gewricht communiceren?
Als een beweging pijn doet, dan wordt dat vaak toegeschreven aan de ontsporing van het gewricht. Met behulp van mobiliseren of manipuleren kan men het gewricht weer centreren waardoor het weer het door midden loopt. De klacht wordt toegeschreven aan een fout aan het beweegapparaat.
In 2002 werd een casus beschreven van een pijnlijke duim en een afwijkende stand van het duimgewricht werd vastgesteld met een MRI. Na vier weken mobiliseren was de pijn verdwenen, maar een nieuwe MRI toonde aan dat het gewricht nog steeds in dezelfde afwijkende stand stond. Van centreren was geen sprake. Zoals al veel vaker is vastgesteld, kun je schade hebben zonder pijn, maar ook andersom.
Een afwijkende gewrichtsstand die ogenschijnlijk leidt tot pijn, is nog steeds in dezelfde positie, ook al is de pijn allang verdwenen
Om het schade-zonder-pijn en pijn-zonder-schadefenomeen te verklaren, ging men steeds vaker over op hypotheses als fasciale verklevingen en triggerpoints. Uit verschillende testen blijkt, dat als je een zelfde patiënt laat onderzoeken door verschillende therapeuten, dat ze op totaal verschillende plekken deze verklevingen en triggerpoints aantreffen, maar wel allemaal claimen dé oorzaak te hebben gevonden.
Het blijven zoeken naar een mechanische reden voor pijn heeft tot een explosie van therapieën geleid, die net als mobiliseren een weinig plausibel mechanisme kennen
Het hele idee dat er een biomechanische verklaring moet zijn voor een aanpak, wordt vooral gevoed door de cognitieve dissonantie. Pijn is grotendeels een ongrijpbaar fenomeen. We hebben geen pijnsensoren en we hebben ook geen vaste plaats in het brein waar we pijn ervaren. Patiënten met chronische pijn laten fMRI signalen zien die ‘all over the place’ zijn. Pijn is een individuele aangelegenheid, die in het gunstigste geval een beperkte biologische oorsprong heeft, maar een psychoneurobiologisch fenomeen is. Chronische pijn is het product van neuroplasticiteit van het brein. Daarom is het mogelijk om de pijn te bestrijden met een neppil, zelfs als de patiënt weet dat het een neppil is. Communiceren met het centraal zenuwstelsel om perceptie van bedreiging weg te nemen, is wat alle methoden met elkaar gemeen hebben. .
Pijn vermindert als de (perceptie van) bedreiging afneemt
Conclusie
De toekomst van chronische pijn ligt in het geruststellen van het centraal zenuwstelel en dat vormt het hart van een duurzame aanpak. Het is wel degelijk mogelijk om pijn te minderen met mobiliseren, maar het heeft zelden te maken met centreren van het gewricht of het losmaken van verklevingen. Mobiliseren is ‘slechts’ communiceren, niet met gewricht, maar met het brein.
Meer artikelen uit deze categorie 'Klinische leefstijl':
Problemen met en oplossingen voor ACT
Dit artikel is integraal overgenomen uit onze nieuwsbrief VisieVitaal (v202301010)Met Acceptance Commitment Therapy (ACT) weet je feitelijk niet wat het doet, je weet niet waarom je het doet, en ook niet of je rapportages kloppen. Er zijn mensen voor minder ontslagen,...
Lessen over veerkracht van David Goggins
David Goggins is een voormalig Navy seal, ultramarathonloper en motiverende spreker. Hij claimt geen bijzondere talenten te hebben, maar wel ontdekt te hebben hoe hij belemmerende gedachten kan overwinnen waardoor hij deze onmenselijke prestaties heeft neer kunnen...
Maakt nociplasticiteit de pijn minder centraal?
Het lichaam zit vol zenuwuiteinden genaamd nociceptoren die gespecialiseerd zijn in het waarnemen van prikkels die een (potentieel) schadelijke invloed hebben op het lichaam. Het uitschakelen van deze nociceptie bij mensen met chronische pijn leidt vaak niet tot...
Dit onderwerp wordt behandeld in de opleidingen:
Recente artikelen (Kennisbank) uit overige categorieën:
Het echte verhaal over Ikigai
Op de foto zie je Mieko Kamiya, een Japanse psychiater en auteur van het boek 'Ikigai ni Tsuite' (Over de zin van het leven). Hoewel ze ze wordt beschouwd als de geestelijke moeder van Ikigai, bestaat het concept al heel lang. Er zijn heel veel misverstanden over...
Problemen met en oplossingen voor ACT
Dit artikel is integraal overgenomen uit onze nieuwsbrief VisieVitaal (v202301010)Met Acceptance Commitment Therapy (ACT) weet je feitelijk niet wat het doet, je weet niet waarom je het doet, en ook niet of je rapportages kloppen. Er zijn mensen voor minder ontslagen,...
Bestaanszekerheid is onvoldoende
Dit artikel is integraal overgenomen uit onze nieuwsbrief VisieVitaal (v20230919)Het thema bestaanszekerheid lijkt nu het speerpunt te zijn waarmee alle politieke partijen kiezers naar hun winkel willen trekken. Op verzoek van diverse partijen hebben wij eens...
Redactionele noot
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, worden opgeslagen of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
We vernemen graag feedback over onze artikelen, omdat we verantwoording afleggen voor claims belangrijk vinden. Dit artikel is een korte post over actualiteit, een uitgelicht onderzoek of een curiositeit. Het is geen uitputtende verhandeling over het onderwerp, maar het is bedoeld om een punt te maken door het in de context te plaatsen.
Wil je kennis uitwisselen over vitaliteit, fitness en leefstijl met andere (aspirant)professionals, bezoek dan onze connect community. Reageren op het artikel kan ook op de community, maar dan in de café's waar je lid van kunt worden.
Geraadpleegde bron(nen)
- Hsieh CY (2002), Vicenzino B, Yang CH, Hu MH, Yang C. Mulligan’s mobilization with movement for the thumb: a single case report using magnetic resonance imaging to evaluate the positional fault hypothesis. Man Ther. 2002 Feb;7(1):44-9.
Melzack R (1999) From the gate to the neuromatrix. Pain. 1999 Aug;Suppl 6:S121-6. Review. - Steffens D, Hancock MJ, Maher CG, e.a. Does magnetic resonance imaging predict future low back pain? A systematic review. Eur J Pain. 2014 Jul;18(6):755-65. doi: 10.1002/j.1532-2149.2013.00427.x. Epub 2013 Nov 26. Review.