Is grit uit de positieve psychologie belangrijker dan IQ voor het behalen van prestaties?

Positieve psychologie deel 5: Is GRIT belangrijker dan IQ?

door Chivo | apr 12, 2017 | Veranderkunde, Vitaliteitscoach

Wat is er voor nodig om resultaat te halen? Dr. Martin Seligman, een van grondleggers van de positieve psychologie, schreef in zijn boek ‘Flourish‘, dat het vooral een kwestie is van ‘grit’, in het Nederlands bekend als vastberadenheid. Anders gesteld, als je het echt wilt, dan kun je het ook. Hij baseerde zijn conclusie vooral op het werk van Angela Duckworth, die een onderzoek publiceerde over de voorspellende waarde van een grittest. Volgens haar kun je grit trainen en is het een unieke factor voor succes. Naar beste traditie uit de positieve psychologie, schreef zij een zelfhulpboek en deed een verplicht rondje TED-talk.

IQ is geen goede voorspeller van resultaat, maar wat is er nieuw?

De boodschap
In de TED -talk vertelt ze dat ze tot de ontdekking kwam dat IQ geen goede voorspeller is van prestaties. Hoe dit nieuwswaardig is, is ons een raadsel. De correlatie tussen academische prestaties en IQ is namelijk 0.50, zo is al heel lang bekend. Als je het aandeel wilt weten, dien je het te kwadrateren en dat wordt dan 0,25 ofwel 25 procent. Grit en niet IQ voorspelde dat 99 procent van de cadetten van het prestigieuze West Point de basistraining succesvol konden afronden, zo kregen we te horen. Het is een positieve boodschap, want vastberadenheid is in tegenstelling tot IQ niet grotendeels aangeboren, maar vooral gerelateerd aan motivatie. Dat vel grit eventueel nadelen heeft wordt niet verder besproken.

Resultaat uit onderzoek moet vaak gecorrigeerd worden, alvorens je het kunt vertalen naar de echte wereld

De onderzoeken
Duckworth kon onder de vleugels van Martin Seligman een snelle academische carrière opbouwen. Seligman gebruikte haar overigens als een voorbeeld van intelligentie en beschrijft in het boek Flourish dat kenmerkend aan intelligentie vooral snelheid is. Het is nog maar de vraag of haar zelfdiscipline hoger was dan van andere studenten. Zij leverden een publicatie (Duckworth A 2005) af waarin ze vaststelden dat zelfdiscipline belangrijker was dan IQ voor academische prestaties (GPA-score). Sterker nog, zelfdiscipline verklaarde tweemaal zoveel van de variatie als IQ op elk van de zes uitkomstenmaten. Het is altijd lastig om dit te vertalen naar generiek publiek, omdat er in een beperkte groep deelnemers niet de complete spreiding omvat die je in een generieke populatie hebt. Dit wordt ‘range restriction’ genoemd en men dient daarop te corrigeren om de voorspellende waarde (predictieve validiteit) vast te stellen. Hoewel Duckworth en Seligman correcties op range restriction beperkt bespreken, laten ze deze over IQ in het midden. Andere onderzoekers (Sacket 2009) hebben daarom de correctie doorberekend en komen tot de conclusie dat IQ na correctie een grotere voorspellende waarde heeft dan zelfdiscipline. Het onderzoek van Duckworth levert dus geen bewijs dat zelfdiscipline belangrijker is dan IQ.

Hoe hoger de scores hoe groter de kans dat het daadwerkelijk gaat om intelligentie in plaats van motivatie

Duckworth produceert zes jaar later een meta-analyse (Duckworth A 2011) waarin ze concludeert dat IQ-testen vooral motivatie toetsen. Opvallend is dat de resultaten nogal uiteenlopend zijn en dat is nooit een goed teken. Daarnaast blijken drie onderzoeken, die het grootste effect verzorgen, van dezelfde auteurs (Bruening 1978) afkomstig zijn. Het maakt het lastig om de uitkomsten van de meta-analyse zonder meer te accepteren. Duckworth is zelf ook voorzichtig met het trekken van conclusies en stelt dat hogere scores op een IQ-test daadwerkelijk representatief zullen zijn voor ruwe intelligentie, terwijl lagere scores mogelijk te wijten zijn aan een lager IQ of verminderde motivatie. Dat klinkt al veel aannemelijker dan het idee dat IQ-testen vooral motivatietoetsingen zijn. Het betekent concreet dat als je ongemotiveerd bent, je waarschijnlijk niet je volledige potentie benut.

Is er verschil tussen grit en consciëntie?

Analyse van de publicaties laat zien dat de rol van motivatie niet zo groot is als wordt gesuggereerd, maar er is duidelijk een consistent klein effect waar te nemen. Deze motivatie zou moeten leiden tot meer zelfdiscipline. De vraag is natuurlijk of zelfdiscipline wel daadwerkelijk het product is van motivatie en dus goed beinvloedbaar is. Recent verscheen er een meta-analyse (Credé M 2016) over het onderwerp en de conclusie van de auteurs is bikkelhard. Het effect van grit is zeer bescheiden en bovendien weinig nieuwswaardig. Het heeft enorme overlap met consciëntie, de basis voor zelfdiscipline. Die laatste is een persoonlijkheidstrek en dat kan nauwelijks getraind worden. Dit werd later opnieuw bevestigd in een uitgebreide analyse. Tot zover, de ‘willen is kunnen’-retoriek. Andere onderzoekers hebben van een groot en diverse Amerikaanse studenten de grit en de consciëntie vastgesteld. Vervolgens hebben ze voorspeld dat als iemand hoog scoorde op de een, ook op de ander hoog zou scoren. Dat klopte. Vervolgens hebben ze de studieresultaten met elk van de twee geanalyseerd en beiden correleerden nagenoeg gelijk. Er is dus weinig verschil tussen grit en consciëntie. Hoe verklaren we dan het succes van die cadetten, die besproken zijn in de TED-talk? Ook dat is eenvoudig, aangezien bijna iedereen de basistraining haalt en hoger scoren op grit-scores leidt tot een verschil van nog geen 3 procent. Wellicht is dat wel daadwerkelijk het deel dat je kunt verbeteren als je je bovenmenselijk inspant op een taak waar je geen talent voor hebt. Het lijkt ons een nogal ongunstige prijs-prestatieverhouding. Duckworth reageerde overigens onmiddelijk op de resultaten door te stellen dat ze die interessant vond. Veel meer dan dat werd het niet.

Grit of mindset?

Overwegingen

Er is iets geruststellends aan het idee dat hard werken meer oplevert dan talent, maar uitkomsten waarmee de evolutietheorie wordt gestaafd, geven toch weinig hoop. Je past wel of je past niet in een specifieke omgeving. Er is geen twijfel over mogelijk dat je jezelf kunt veranderen, maar het proces is langzaam en moeizaam. Het is daarom veel efficiënter om de omgeving te veranderen. Door bijvoorbeeld de dingen te doen waar je goed in bent. Het betekent echter niet dat hard werken niet beloond kan worden, omdat de kans dat dingen veranderen groter wordt door actie. Het is daarom belangrijk om dingen uit te proberen en te geloven dat je niet weet of je het je kunt, als je het nog nooit geprobeerd hebt. Dat in de kern is het idee van een zogenaamde groeidenkmentaliteit. Dit concept van psychologe Carol Dweck heeft zij growth mindset gedoopt en gaat er vanuit dat je kinderen moet prijzen op hard werk in relatie tot de uitkomst in plaats van alleen hard werken of talent. De experimentele uitkomsten van Dweck hebben voor een beperkt publiek, de tand des tijds doorstaan. Het is mogelijk veel zinvoller dan GRIT. Inmiddels is duidelijk dat scores op IQ-testen wel kunnen dalen door omstandigheden, waaronder stress, maar dat het IQ kan stijgen boven het genetisch potentieel is onwaarschijnlijk.

Dr. Richard Ryan en dr. Maarten VanSteenkist bespreken hun standpunt over het fenomeen ‘grit’ tijdens de conferentie over zelfdeterminatie theorie in Egmond aan Zee in 2019. Alleen audio (volume is zacht).

Hard werken loont vooral als je iets doet waar je goed in bent

Conclusie

In het oorspronkelijke concept van grit wordt verondersteld dat zelfdiscipline belangrijker is om te slagen in het leven dan IQ. In verschillende onderzoeken probeert Duckworth, uitvindster van het idee ‘grit’, dat te onderbouwen. Dit lukt matig, aangezien haar onderzoek zich niet goed laat vertalen naar het generieke publiek en omdat haar meta-analyse teveel leunt op drie onderzoeken van dezelfde auteurs. Daarnaast is het dan nog maar de vraag of zelfdiscipline wel beïnvloedbaar is en gezien de overeenkomsten met de persoonlijkheidstrek consciëntie, lijkt dat weinig hoopvol Hard werken kan lonen, maar het is belangrijker om dat te doen met iets waar je goed in bent, in plaats van te veronderstellen dat je goed kunt worden in iets dat waar je geen talent voor hebt door heel hard te werken. Grit brengt je tot de eindstreep, maar IQ zorgt voor de hoogste scores.

Meer lezen uit deze categorie 'Coachen':

Oxytocine, het knuffelhormoon? Is de liefde over?

aIn 2010 werd het hormoon oxytocine wereldwijd populair. De auteurs van een baanbrekend onderzoek concludeerden dat het mensen zou helpen om elkaar meer te vertrouwen en daarmee meer te binden. In een 2011 TED talk gaf Paul Zak, een van de auteurs, een recept mee....

Lessen over veerkracht van David Goggins

David Goggins is een voormalig Navy seal, ultramarathonloper en motiverende spreker. Hij claimt geen bijzondere talenten te hebben, maar wel ontdekt te hebben hoe hij belemmerende gedachten kan overwinnen waardoor hij deze onmenselijke prestaties heeft neer kunnen...

Zijn familieopstellingen effectief?

Familie-opstellingen zijn populair onder coaches en therapeuten. Het is een therapeutische sessie waarbij een deelnemer een vraagstuk inbrengt waar hij of zij helderheid over wil krijgen. Voor de hoofdrolspelers in dat vraagstuk, vaak familieleden van degene die het...

Dit onderwerp komt aan bod in de volgende opleidingen:

Meer lezen uit overige (kennisbank) categorieën:

Opleiding Vitaliteitskundige wordt in 2025 uitgebreid

De opleiding tot vitaliteitskundige bestaat in de huidige vorm sinds 2022 en zal vanaf februari 2025 verder worden uitgebreid. De module Veranderkunde wordt opgesplitst in twee modules om de hoge dichtheid van de stof meer ademruimte te geven. Dit betekent dat de...

Problemen met en oplossingen voor ACT

Dit artikel is integraal overgenomen uit onze nieuwsbrief VisieVitaal (v202301010)Met Acceptance Commitment Therapy (ACT) weet je feitelijk niet wat het doet, je weet niet waarom je het doet, en ook niet of je rapportages kloppen. Er zijn mensen voor minder ontslagen,...

Introductie Chivo kompas

Wat is de basis van duurzame vitaliteit, de energie die nodig is om je leven lang doelen na te streven? Dat kun je meten aan de hand van de psychologische basisbehoeften. We hebben ze voor je samengetrokken tot het Chivo kompas. Vitaliteit en waardigheid Vitaliteit...

Redactionele noot

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, worden opgeslagen of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Dit artikel werd gepubliceerd in 12 april 2017, maar is op 16 feb 2023 geactualiseerd met de meest recente publicaties over grit, conscientie en growth mindset.

We vernemen graag feedback over onze artikelen, omdat we verantwoording afleggen voor claims belangrijk vinden. Dit artikel is een korte post over actualiteit, een uitgelicht onderzoek of een curiositeit. Het is geen uitputtende verhandeling over het onderwerp, maar het is bedoeld om een punt te maken door het in de context te plaatsen.

Wil je kennis uitwisselen over vitaliteit, fitness en leefstijl met andere (aspirant)professionals, bezoek dan onze connect community. Reageren op het artikel kan ook op de community, maar dan in de café's waar je lid van kunt worden.

Geraadpleegde bron(nen)

Breuning S (1978), Zella SE, William F. Effects of individualized incentives on norm-referenced IQ test performance of high school students in special education classes. Journal of School Psychology, Vol 16(3), 1978, 220-226
Credé M (2016), Tynan MC, Harms PD. Much Ado about Grit: A Meta-Analytic Synthesis of the Grit Literature. Journal of personality and social psychology
Duckworth AL (2005), Seligman ME. Self-discipline outdoes IQ in predicting academic performance of adolescents. Psychol Sci. 2005 Dec;16(12):939-44
Duckworth AL (2011), Quinn PD, Lynam DR, e.a. Role of test motivation in intelligence testing. Proc Natl Acad Sci U S A. 2011 May 10;108(19):7716-20.
Sackett PR (2008), Borneman MJ, Connelly BS. High-Stakes Testing in Higher Education and Employment. Appraising the Evidence for Validity and Fairness. May–June 2008 ● American Psychologist